Αντιλαμβάνομαι πλήρως την απογοήτευση του Bittar (χεχε bitter.. anyone?...no? ok) για την ανταπόκριση στα παιχνίδια του(ς) αλλά το ύφος του περισσότερο μου επιβεβαιώνει ότι η Phoenix απλά δεν έχει αίσθηση του τι πάει στραβά παρά μου δημιουργεί ενοχές, που είναι και ο σκοπός του. Θέτει την (ρητορική

ερώτηση: "φτωχομπινεδιάρικο GK remake ή καθόλου GK remake;" στην οποία προσωπικά θα απαντούσα το δεύτερο. Γκρινιάζει που η κοινότητα των adventurers πολεμάει τα παιχνίδια του είδους γιατί την απαιτητικότητα τη βλέπει σαν πόλεμο. Μετά κλαίγεται ότι μπορεί αυτό να είναι το τέλος της δραστηριοποίησής τους στον χώρο. Αυτό από τι εξαρτάται; Από τα πικρόχολα σχόλια κάποιων στο AG ή στο RockPaperShotgun ή μήπως από τις χαμηλές πωλήσεις του/των παιχνιδιού/-ών της POS; Έχετε δει τι σκατό τρώνε τα μεγάλα blockbusters εκεί έξω και τι ειρωνεία πέφτει για κάθε καινούργιο COD ή Assassin's Creed από τους απαιτητικούς gamers (άσχετο αν είναι μειοψηφία σε απόλυτους αριθμούς) ή και ορισμένους reviewers που δεν πουλάνε fanboy-λίκι; Αν η Ubisoft ή η Activision παθαίνανε κοκομπλόκο μόνο και μόνο επειδή το internet τους τρολάρει, δεν θα ξαναβγάζανε ούτε pinball, όχι projects εκατοντάδων εκατομμυρίων. Η ουσία είναι ότι τα παιχνίδια εκείνα, παρά το περιστασιακό hate, τελικά πουλάνε γιατί το κοινό όπου απευθύνονται τα αγοράζει regardless ή γιατί οι διαφημιστικές τους καμπάνιες είναι τόσο ισχυρές που δεν τους σκιάζει φοβέρα καμιά. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ένα adventure game γιατί τα μεγέθη είναι τελείως διαφορετικά, οπότε αν θέλεις να επιβιώσεις ο μόνος τρόπος είναι να σέβεσαι τον καταναλωτή. Ο Bittar για μένα δεν τον σέβεται, simple as that. Θέλει να μείνει η εταιρεία του ζωντανή/δραστήρια κάνοντας half-assed jobs με την ελπίδα κάαααποτε να γιγαντωθεί ώστε να έχει μεγαλύτερο budget και να μη χρειάζεται να κάνει half-assed jobs. Και όταν ο κόσμος γυρίζει την πλάτη στις τσαπατσουλιές του, η αντίδρασή του είναι να κατηγορεί τον κόσμο. Seems legit.
Σε κάποια φάση της συζήτησης που αναζωπυρώθηκε με το ποστ του, πετάει και το αμίμητο: "εμένα τα μοντέλα και το animation στο Moebius μια χαρά μου φάνηκαν". Well, that's your problem right there. Επίσης λέει ότι τόσο εκείνος όσο και η Jane απορούν που ο κόσμος αντί να αγκαλιάσει τις δυναμικές κάμερες στους διαλόγους του Moebius και του Cognition (οι οποίες παρεμπιπτόντως ξεμπροστιάζουν τα απαράδεκτα μοντέλα, το lip-syncing, το αφύσικο animation κτλ), δείχνει να προτιμάει τα πιο μακρινά πλάνα και τις στατικές συζητήσεις, που αυτόν τον κουράζουν αφόρητα (δίνει και παράδειγμα παιχνίδια όπως της Daedalic). Μάντεψε γιατί συμβαίνει αυτό, ω Caesar.
Εκείνο που παραδέχομαι είναι ότι ναι, η αγορά συχνά είναι άδικη και πολλά παιχνίδια που αξίζουν δεν πουλάνε ούτε καν όσο χρειάζεται για να βγάλουν τα έξοδά τους ενώ κάποιες μπαρούφες κερδοφορούν. Θα το καταλάβαινα αν γκρίνιαζες που το παιχνίδι σου αποσπάει διθυραμβικά σχόλια αλλά δεν πουλάει τα αναμενόμενα, όμως το να τα βάζεις με τις αρνητικές κριτικές που σου ρίχνουν τις πωλήσεις (πράγμα που εν πολλοίς σημαίνει υγιή λειτουργία του συστήματος) το βρίσκω προκλητικό. Βέβαια όχι τόσο προκλητικό όσο το να προσπαθείς να δημιουργήσεις ενοχές σε ανθρώπους που ενώ δεν βρίσκουν το παιχνίδι σου δελεαστικό θα πρέπει να το αγοράσουν επειδή έτσι θα δείξουν έμπρακτα "την αγάπη τους για το genre", το οποίο διαφορετικά θα πεθάνει, ωιμέ, αλί αλί και τρισαλί και μετά να δω τι θα παίζετε, αχάριστοι...