Μια ιστορία αγάπης, ελπίδας και μετανάστευσης το Bury me, my Love

Οι βόμβες πέφτουν βροχή εδώ και χρόνια στη Homs της Συρίας, σκορπίζοντας το θάνατο και ισοπεδώνοντας την άλλοτε όμορφη πόλη. Όταν στη λίστα των νεκρών προστίθεται και η μικρή αδερφή της, η Nour λυγίζει. Δεν αντέχει άλλο να ζει εδώ, θα φύγει για την Ευρώπη, θα αναζητήσει ένα καλύτερο μέλλον. Ο άντρας της, ο Majd, δεν μπορεί να πάει μαζί της, όμως. Μόλις έχασε κι αυτός τον πατέρα του και αν αφήσει τη μάνα και τον παππού του μόνους τους, θα είναι σα να τους καταδικάζει σε θάνατο. Θα πρέπει να φύγει μόνη της η Nour.

Το αγαπημένο και ταλαίπωρο ζευγάρι ετοιμάζει μαζί το μεγάλο ταξίδι της Nour. Προσπαθούν να προνοήσουν για τα πάντα, ώστε να προλάβουν κάθε κακοτοπιά: μελετούν τους χάρτες της διαδρομής, φτιάχνουν λίστες με χρήσιμα αντικείμενα, συγκεντρώνουν τις πενιχρές αποταμιεύσεις τους και αγοράζουν δύο κινητά για να μπορούν να μιλάνε. Φοβούνται πολύ, μα δε σταματούν λεπτό, προσπαθούν. Και φτάνει τελικά η μοιραία εκείνη ημέρα όταν η Nour θα ανέβει στο φορτηγό με ένα ταξιδιωτικό σακίδιο στον ώμο. Πριν φύγει, ο Majd την αγκαλιάζει σφιχτά, τη φιλά στο μέτωπο στοργικά και της ψιθυρίζει έναν τοπικό αποχαιρετισμό: «Να με θάψεις, αγάπη μου»^*. Όλα ξεκινούν σε αυτό το αντίο...

Το Bury me, my Love εμπνέεται από αληθινά γεγονότα και καταστάσεις, ενώ κυκλοφορεί σε ένα μήνα περίπου για κινητά τηλέφωνα και συσκευές για μεγαλύτερη αληθοφάνεια. Μας βάζει στη θέση του Majd που επικοινωνεί με τη γυναίκα του, παρακολουθεί από μακριά το ταξίδι της (μέσω WhatsApp ανταλλάσσουν μηνύματα, εικόνες, φατσούλες, συνδέσμους και selfies) και προσπαθεί όπως και όσο μπορεί να τη βοηθήσει. Συχνά θα ζητά τη συμβουλή μας και θα πρέπει να πάρουμε εμείς τις δύσκολες αποφάσεις, άλλες φορές θα μας αποκρύπτει γεγονότα ή δε θα κάνει ό,τι της λέμε κι εμείς θα πρέπει να βρούμε τρόπο να το διαχειριστούμε κι αυτό. Ο χρόνος, τα χρήματα, οι αλλαγές στο δρομολόγιο, το ηθικό της, τα πράγματα που έχει επάνω της, αλλά και η σχέση της με τον άντρα της θα καθορίσουν την έκβαση του μεγάλου αυτού ταξιδιού.

Παρότι οι χαρακτήρες είναι πλασματικοί και η ιστορία μη-βιογραφική, το παιχνίδι βασίστηκε στην πραγματική ιστορία της νεαρής Dana που στις 19 Σεπτεμβρίου 2015 ξεκίνησε από τη Συρία με προορισμό τη Γερμανία και μια ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, για μια ζωή απλά. Σκοπός των δημιουργών δεν είναι να μας πουν μια στενάχωρη ιστορία που είχε ευτυχώς happy-ending. Σκοπός τους είναι να μας αφυπνίσουν με τις περιπέτειες όσων δεν κατάφεραν να φτάσουν στην Ευρώπη, και τελικά να μας προβληματίσουν ελπίζοντας πως κάπως, κάτι θα κάνουμε.

^* Στα αραβικά, ο χαιρετισμός «Να με θάψεις, αγάπη μου» είναι πολύ τρυφερός και σημαίνει πως εύχεσαι να μην πεθάνει ο άλλος πριν από εσένα.